شاید دوستانی که مثل من علاقه‌مند به سینِما هستند و وبلاگ من را دنبال میکنن در فصل جوایز و پس از Golden Globe انتظار داشته باشن که من از فیلم‌های خوب امسال بنویسم اما متأسفانه هنوز فیلم خیلی شایان تحسینی ندیدم و حتی Martian هم فیلم خیلی شاهکاری که نظر من را جلب کنه نبود.

یکی از فیلم‌هایی که همیشه میخواستم بببینم Secretariat بود چون به نظر خیلی‌ها بهترین فیلم ورزشی با داستان واقعی هست که ساخته شده. من شاید این عنوان را خیلی قبول نداشته باشم اما قطعاً یکی از بهترین ها هستش.

Secretariat همونطور که در پایان فیلم اشاره میشه بهترین اسب تاریخ اسب دوانی Triple Crown بوده و همچنان رکوردهاش را اسبی نتونسته بشکنه. خوب اگه کوچکترین علاقه‌ای به اسب دوانی داشته باشین لازم نیست بیشتر توضیح بدم و قطعاً دیدنش را توی برنامه آیندتون خواهید گذاشت.

این فیلم با بازی Diane Lane و John Malkovich هیچ کمبودی از نظر بازیگر سرشناس نداره و کارگردانی هم بر عهده Randall Wallace بوده که Braveheart را نوشته و مردی در نقاب آهنین را کارگرانی کرده. اما دلیل مطرح کردن این فیلم برای من نه هنرپیشه و کارگردان هست و نه بحث سینمایی فیلم.

اون چیزی که برای من اهمیت داره به تصویر کشیدن یک «افتخار ملی» و ساختن نسخه سینمایی ازش و بها دادن به داشته ها هستش ،‌ چیز‌هایی که از نظر خیلی‌ها چون ارتباط مستقیم با شخص ما نداره یا ما در داشتنش هیچ اراده‌ای نداشتیم پس افتخار کردن و ارزشی دونستنش حماقته! برعکس هالیوود و خیلی از آدم‌هایی دیگه به درستی اینطور فکر نمیکنن و برای هر چیزی که توی تاریخشون اهمیت و ارزشی وجود داره حالا حتی یک حیون باشه اعتبار قائلن و قدر داشتنش را میدونن.به امید روزی که برای اون چیزی که از رگ و ریشه خودمونه ارزش قائل بشیم و به همه دنیا عرضه کنیم.