وقتی توی جشنواره فجر پارسال «ابد و یک روز» ۷ تا جایزه و شاخص ترین ها را هم برد به دنبال اکران و دیدن فیلم توی سینِما بودم اما متأسفانه به خاطر مشکلات زیاد زندگی توی سال جاری نتونستم فیلم را توی سینِما ببینم و ناچار منتظر نسخه DVD بودم که هفته پیش بالاخره فیلم را همون شب پخش دیدم.

عجب فیلم خوبی ، به جرأت میتونم بگم در کنار و حتی بهتر از «جدایی نادر از سیمین» و «درباره الی» بود. فیلمنامه که محشر بود و با اجرای منحصر به فرد دیالوگ هاش خیلی راحت سیمرغ جشنواره را مال خودش کرد و جای تبریک داره به «سعید روستایی» که نشون داد خیلی توی چنتش داره و باید حتماً پیگیر کارهاش بود.

اما شاخص ترین نکته در مورد فیلم بازیگران خیلی خوبش بود از جمله «پیمان معادی» و «پریناز ایزدیار» که خیلی خوب بودن. نه تعجب نکنید !!! تمجید اصلیم از فیلم مونده و اون کسی نیست جز «نوید محمد زاده». عجب بازیی میکنه این بشر توی فیلم. بهترین نقش معتادی بود که کلاً توی فیلم‌های سینمایی دیده بودم. خیلی واقعی و ظریف که واقعاً حقش سیمرغ جشنواره هم بود و نشون داد چطور دو سال پیش حقش را توی فیلم «عصبانی نیستم» خوردن. تا الان دو تا فیلم دیگش یعنی «ناهید» و «خشم و هیاهو» را هم دیدم که خیلی خوب بودن اما یک فیلم فوق‌العاده دیگه هم مونده به نام «لانتوری» که شدیداً منتظرم!!!

اگه اصلاً سینمای ایران را دنبال نمیکنید توصیه میکنم حتماً «ابد و یک روز» را ببینید که قطعاً در آینده از این فیلم در تاریخ سینمای ایران بیشتر خواهید شنید.