گیک فارسی

میخواستم یکسری Game قدیمی را دوباره بازی کنم و حوصله سر و کله زدن با Patch هاشون توی Windows 7 را نداشتم و برعکس همیشه که لینوکس را بعد از ویندوز بی دردسر نصب میکردم و Grub همه چیز را تر و تمیز Dual Boot میکرد. اینبار باید Windows XP را در حالی که لینوکس نصب بود Setup میکردم.

وقتی ویندوز را بعد از لینوکس نصب میکنید ، چون ویندوز کلاً لینوکس را تشخیص نمیده و Boot Loader خودش را جایگزین Grub توی MBR میکنه در نتیجه به هیچ وجه نمیتونید سیستم را با لینوکس بوت کنید. و سیستم از Dual Boot خارج میشه. اما بازیابی Grub خیلی هم کار سختی نیست.

کافیه Live CD مربوط به توزیع لینوکس را بگذارین و لینوکس را بیارین بالا. حالا با دستور sudo fdisk -l باید ببینید لینوکس روی کدوم پارتیشن نصب شده. مثلاً روی سیستم من sda5 بود. حالا با دستور زیر پارتیشن را mount میکینم:

sudo mount /dev/sda5 /mnt

حالا دستور زیر را برای محکم کاری بزنین تا موارد مورد نظر mound بشن :

for i in /sys /proc /run /dev; do sudo mount --bind "$i" "/mnt$i"; done

توی این مرحله که پارتیشن مربوطه را mount کردیم باید chroot کنیم :

sudo chroot /mnt

حالا grub را روی دیسک مرتبط با پارتیشن لینوکس نصب میکنیم. دیسک من میشه sda:

grub-install /dev/sda

حالا باید Grub را update کنیم که ویندوز را شناسایی کنه:

update-grub

حالا از chroot خارج میشیم و سیستم را ریست میکنیم و تمام :

exit
sudo reboot

یادتون باشه برای پیشرفت توی لینوکس نباید از ترمینال بترسین و بهتره وقتی میشه کاری را خیلی ساده و سر راست با ترمینال انجام داد نیازی به اسکریپت های آماده نیست.

مدتی میشه دوباره سعی میکنم شبها حتماً یک سریال را دنبال کنم. برای شروع دوباره داشتم دنبال سریالی میگشتم که چند فصل ازش گذشته باشه و به سلیقه من هم بخوره و خیلی هم داستان پیچیده و سنگینی نداشته باشه. با توجه به اینکه آخرین سریالی که میدیدم Mr. Robot بود و سابقه خوبی که این تیپ سریال های مرتبط با کار خودم از جمله Halt And Catch Fire توی ذهنم داشت به دنبال سریالی شبیه بودم که به Silicon Valley برخوردم.

توی imdb.com در نگاه اول یک سریال کمدی با داستانی مربوط به استارت آپ های Silicon Valley بود و خیلی رقبتی به سریال های کمدی با زمان کوتاه هم نبود اما خوب گفتم یکی دو قسمت می‌بینم بعدش قضاوت میکنم. بعد از دیدن دو قسمت اطمینان پیدا کردم که سریال خوبیه و باید ادامش داد.

سریال سه تا نکته داره که میتونه برای بیننده جالب باشه. یکی اینکه موضوع سریال در مورد یکسری Geek و Nerd هست و میتونه با روحیه آدمهایی مثل من و احتمالاً خوانندگان وبلاگم سازگار باشه. دوم اینکه داستان سریال خیلی خوب مشکلات و دردسر هایی راه اندازی یک کسب و کار اینترنتی و پاسخ خیلی سؤالات را در خودش داره و میتونه برای افرادی که در این زمینه فعالیت میکنن هیجان انگیز باشه. نکته سوم هم اینه که سریال واقعاً خنده داره و عجیب Geek ها را مسخره میکنه و موقعیت های طنز خیلی خوبی داره.

وقتی اسم از اصغر فرهادی میاد انتظار ها خیلی میره بالا ، فرهادی در مقام کارگردان همیشه فیلم خوب ارائه داده از اولین کارش یعنی رقص در غبار بگیر تا شهر زیبا ،‌ چهارشنبه سوری ،‌ درباره الی و جدایی نادر از سیمین. حتی گذشته هم میشه جزو کارهای بسیار خوبش طبقه بندی کرد اما فروشنده به هیچ وجه !!!

من خودم توی بهار سال جاری به خاطر دریافت جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد فیلم فروشنده توی جشنواره کن بسیار خرسند و مشتاق به دیدن فیلم بودم ولی به دلیل مشغله زیاد اصلاً نتونستم برم سینِما که کار را ببینم. بالاخره هفته گذشته فیلم به سینمای خانگی اومد و همون شب فیلم را دیدم.

فیلم تا زمانی که حادثه و اتفاق اصلیش صورت میگیره خیلی آروم و تئاتری جلو میره و حوصله بیننده حسابی سر میره. در ادامه و اوج فیلم هم روایت داستان خیلی پیش پا افتاده هستش. خیلی تکراری با یک معمای مسخره و بعدش انتقام مسخره تر در سکانس آخر. بازی‌ها هم خیلی فاجعه هستند ، ترانه علیدوستی که اصلاً صفر ، شهاب حسینی هم خیلی خاص نیست و لیاقت کن نداره ! فیلمنامه هم آبکی و تکراری هست.

حالا اگه یکسری میشینن فلسفه بافی میکنند و سعی دارند افتضاح را جمع کنند من کاری ندارم. به عنوان یک طرفدار سینمای فرهادی و نه در قامت شخصیتی به نام فراستی (که شاید این کار را پسندیده باشه و من ندونم !) این فیلم ضعیف ترین کار در کارنامه درخشان فرهادی هستش.

حق ابد و یک روز برای معرفی و دیده شدن در گلدن گلوب و اسکار خورده شد و حیف اندر حیف ! حتی اگه کوته بینانه توی همه ردش میکردند به حمایت مشکوک از این اثر مزخرف شرف داشت.

پی نوشت : فیلم امشب یعنی ۵ بهمن توی Oscar نامزد شد و خبر خوبی برای سینمای ایران هست اگرچه نظر منفی من را نسبت به فیلم عوض نمیکنه ! اما به هر حال به اصغر فرهادی و دست اندر کاران سینمای ایران تبریک میگم.

پی نوشت :‌ خوب بالاخره فیلم توی وضعیت مخالفت عمومی در آمریکا با ترامپ و در قالب یک شب اسکار تمام سیاسی جایزه گرفت ولی چیزی از ارزش فرهادی برای سینمای ایران کم نمیکنه و باید بهشون تبریک گفت.

برنامه نویس هایی که با پشتوانه ویندوزی و استفاده از MSSQL به لینوکس و PHP و پایگاه داده محبوب این محیط یعنی MySQL مهاجرت میکنن یا میخوان توی پروژه ای ازش استفاده کنند در زمان انتقال پروژه به سیستم دیگه ، روی وب یا کلاً زمان پشتیبان گیری سعی میکنند مثل MSSQL که یک فایل Database و Log داره و با کپی گرفتن ازش همه چیز حله با MySQL برخورد کنند و با کپی گرفتن از پوشه MySQL و جداول مربوطه خودشون را خلاص میکنند.

اما وقتی زمان بارگزاری مجدد و Restore کردن پروژه میشه تازه متوجه میشن یا اطلاعاتی را کپی نگرفتند یا MySQL فایل‌های پشتیبان را تشخیص نمیده و حواسشون به اینکه MyISAM بوده یا InnoDB نداشتند و حسابی گیر میوفتن.

راستش من از اول وقتی متوجه شدم MySQL ابزاری به نام MySQLDump داره کلاً درگیر کپی کردن فایل‌ها نشدم. خیلی راحت میشه با دستور زیر جداول و کل روال ها و توابع ایجاد شده را تر و تمیز پشتیبان گرفت :

mysqldump -e -R -h [Remote host or 127.0.0.1 or localhost] -u [Your username] --password=[Your password] [Database name] > [Filename to save backup]

توی ویندوز اسمش mysqldump.exe میشه البته. (امیدوارم تا حالا مهاجرت کرده باشین به لینوکس!)

برای بارگزاری مجدد یا Restore هم از دستورخود mysql استفاده کنید (mysql.exe ویندوز):

mysql -h [Remote host or 127.0.0.1 or localhost] -u [Your username] --password=[Your password] --default-character-set=utf8 --database=[Database name] < [Filename to load backup data]

این روش مزایای زیادی داره از جمله اینکه میتونید از پایگاه داده‌های Remote هم پشتیبان بگیرین و Restore کنین یا با یک Cronjob به صورت هفتگی از پایگاه های داده محلی یا Remote (روی وب) پشتیبان بگیرین و …